Nederfrans
De Brusselse Parlee
Foto: Sebastien Adams. CC BY-SA 3.0
Laura Baas woont aan de rand van Brussel en zit op een Nederlandstalige school met veel Franstaligen. Ze schreef een gedicht in haar mixtaal.
Een fenomeen waar ik hier in regio Brussel dagelijks mee geconfronteerd word, is de verfransing van het Nederlands. Niet alleen heb ik te maken met Franstaligen die heel wat Franse woorden in hun Nederlands gebruiken; ook de Nederlandstaligen beginnen Franse woorden en uitdrukkingen over te nemen. Deze vermenging van talen resulteert dan in iets wat ze het Brussels noemen. Leenwoorden, gallicismen of hele vertaalde uitdrukkingen bepalen de charme hiervan. Alle woorden die ik in dit gedicht gebruik, heb ik meerdere Nederlandstalige Brusselaars en Vlaams-Brabanders horen zeggen. Sommige hiervan zijn intussen binnen de Nederlandse taal aanvaard, het merendeel echter nog niet. Het Brussels Vlaams: is het nog herkenbaar Nederlands of eerder een mix uit de twee belangrijkste Belgische landstalen, het Nederlands en het Frans?
Nederfrans
Een Nederbelg in Brussel is altijd een geval apart
al spreek je perfect Vlaams, je wordt de toute façon verward.
Ik woon al zo lang hier, maar begrijp nog niet helemaal
hoe dat precies zit met die half-Franse/half-Nederlandse taal:
Ik wil een broodje jam, maar krijg een sandwich met confituur
gelukkig smaakt dat hetzelfde en kost het ook even duur.
Geen aardappelen met worst, maar patatten met saucissen
maar bon, de choucroute hier zou ik voor geen goud willen missen.
Mijn ouders zullen die parlee wel grondig haten
toch ben ik tout chaud om het Brussels te leren praten.
Als iemand gelijk heeft, antwoord ik met 'c'est ça'
dat klinkt misschien raar, maar zo spreken ze hier, quoi!
Ik doe wel eens een toertje met mijn fiets in de stad
nu blijkt dat ik al die jaren een vélo bezat.
We hebben ook geen bank of woonkamer
meer maar in de living staat nu een fauteuil uit leer.
Ik ga nooit naar de uitverkoop, want hier doet men de solden
waar ik al tientallen mooie pullen, collants en botten heb gevonden.
Chance voor mijn portemonnee dat die dan in promotie zijn
anders was ik gebaiseerd; dat is chiant, minder fijn.
Typisch Brussel: de files waarmee je steeds wordt geambeteerd
camions, in panne, omdat de motor niet meer marcheert.
D'office dat ik weer eens carrément te laat op school ga arriveren
en het bij de in colère geschoten leerkracht mag gaan expliceren.
Ik heb laatst een rendez-vous in de cinema gehad
door het bellen naar de coiffeur waren de pillen van mijn gsm plat.
En toen zich een clochard tijdens onze soiree kwam incrusteren
heeft die de ambiance verpest; hij wou niet dégageren.
Die verfransing; tout bien, want ik verbeter zo mijn Frans.
Mec, waarom kan het niet gewoon in het Nederlands?
Chance dat ik het Frans best goed beheers à l'aise,
voor mij is Brussels Vlaams nog net geen Chinees.
Er is hier en daar dan wel een woord dat ik niet ken
maar allez, over het algemeen ben ik heel content!
Reacties
So what else is new? ALLE Vlamingen praten Frans, in het Nederlands vertaald, van West-Vlaanderen tot Antwerpen. Een tas noemen ze een "zak" (Frans "un sac"), een kop (koffie) een "tas" (Frans "une tasse"). Haw, haw, dit is zo leuk! Niettemin vind ik je gedicht uitstekend en heel grappig. Ik wou aleen maar zeggen dat niet alleen Brusselaars slecht Nederlands spreken. (PS Wat is er verkeerd aan het woord "fauteuil'? Belgen noemen dat een "zetel")
Er is niets grappigs aan Belgisch. Zielig, dat zou je kunnen zeggen. Brussels klinkt misschien grappiger dan Belgisch in de rest van dat land, maar het probleem is dat de rest van dat land in hetzelfde bedje ziek is. Iedereen spreekt er vertaald Frans. DIt is niet leuk meer.