1939

Een Nederlandse ‘Commissie ter bevordering van een meer verzorgd mondeling taalgebruik’ wijst op de klachten over de onbeholpen wijze van uitdrukken, mompelende antwoorden, slechte uitspraak, gebrekkige en onduidelijke articulatie, kortom op het ‘onverzorgd’ spreken van het volk. De commissie meent dat uitspraak en taalgebruik op scholen onvoldoende worden bijgestuurd, en ze vindt het de taak van de leraar om zijn leerlingen taalverschijnselen bij te brengen die onder beschaafden ‘door de beugel kunnen’.