Weduwnaar
De vrouw neemt het voortouw
Weduwnaar is de mannelijke tegenhanger van weduwe. Op zichzelf niks bijzonders, maar taalkundig gezien hebben we hier te maken met iets unieks. Want gewoonlijk is het woord voor een vrouw langer dan het woord waarmee een man wordt aangeduid.
Meestal mannelijke vorm + achtervoegsel
Anders gezegd: de vrouwelijke vorm bestaat uit de mannelijke vorm, plus een achtervoegsel. Dat is meestal -es of -in. Denk maar aan: eigenaar-eigenares, onderwijzer-onderwijzeres, bibliothecaris-bibliothecaresse, boer-boerin, koning-koningin en directeur-directrice. Alle vrouwelijke aanduidingen in dit rijtje zijn dus afleidingen van aanduidingen voor mannen. Bij weduwnaar is het andersom: een mannenaanduiding die afgeleid is van een aanduiding voor een vrouw.
Meer informatie over de herkomst van het woord weduwnaar vind je hier.
Reacties
Je vraagt je dan meteen af waarom dit zo is. Waarschijnlijk had de taal niet zo'n behoefte aan een mannelijke vorm: óf de mannen overleden eerder, óf de mannen hadden die status maar kort vanwege een snelle nieuwe relatie.
Goede vraag. Jouw suggestie lijkt me aannemelijk. We zullen binnenkort eens kijken of we het antwoord ergens kunnen vinden. ^Maartje - Taalhelden